Stel je even deze riedel aan eerstewereldproblemen voor: je zit pootjebadend op een jacht ergens op de Atlantische Oceaan en vervolgens hoor je dat je voormalige huisgenoot de grootste cocaïnedealer van Monaco is, dat hij samen met 62 medeplichtigen is gearresteerd en dat jijzelf ook gezocht blijkt te worden door Interpol – als de directe partner in crime van je voormalige huisgenoot.
Het overviel Arthur allemaal, een beetje. Een maand geleden schreef ik dat Arthur sinds mei op de internationale Interpollijst van Wanted Persons staat en hem een gevangenisstraf van twee jaar boven het hoofd hangt. De 34-jarige ex-militair uit Zierikzee maakte als bootsman in Zuid-Frankrijk dure jachten klaar voor het varen en repareerde en onderhield ze voor anderen. Nu noemen de Monegaskische kranten hem de beste kompaan van drugsbaron Mike […], die een tijd bij hem in huis woonde.
Maar ik, de rest van de media en Interpol maken hem onterecht zwart, mailde Arthur me: “Mijn bijdrage aan de drugszaak was maar miniem en ik heb überhaupt nooit een brief of mail gehad dat ik word gezocht.” Arthur is (voorlopig) nog op vrije voeten in Noord-Italië maar waar rook is, is een smeulende crackpijp. Daarom belde ik naar zijn schuilplaats in Italië om te vragen of Interpol écht moet stoppen met achter zijn kont aan te zitten.
VICE: Hey Arthur, hoe ken je de grootste drugsdealer van Monaco eigenlijk?
Arthur: Via een internetspel, het strategiespelletje Travian. Dan moet je onderling chatten over welke clan je samen gaat aanvallen. Dat ging toen via MSN en Skype.
Hoe is het zo gegroeid dat je hem ook in het echt ontmoette?
Ik chatte een keer rond middernacht met Mike over werk. Hij zat een tijdje in de beveiliging in Rotterdam en was een tijd glazenwasser. Ik heb hem toen over mijn werk op de boten verteld en hoe ik daar ben begonnen. Dat vond hij wel interessant. En toen belde hij me ineens op dat hij in Cannes bij mij in de buurt was.
Hoe was die eerste ontmoeting?
We hadden elkaar weleens gezien op Skype. Ik vroeg hem wat er gebeurd was dat hij er ineens was. Hij lag in scheiding en alles ging een beetje kut. Daarom wilde hij wat anders doen.
Dus toen hielp je hem met een carrière in de jachtenwereld van Monaco.
Ja, maar toen begon mijn eigen bootseizoen dus ik vertrok, en hij had nog steeds geen werk. Verblijf in Zuid-Frankrijk is best wel prijzig, dus ik zei dat hij in mijn appartement mocht verblijven.
Je mailde dat je er toen achterkwam dat Mike Nederlandse cocaïne vanuit jouw huis dealde binnen het nachtelijke circuit van Monaco. Hoe?
Hij was daar vol trots over! Mike vertelde over het nachtleven in Rotterdam, en dat het allemaal heel makkelijk was toen hij in de beveiliging werkte en dat hij contacten had daar. Ik heb dat dealen toen gewoon geaccepteerd.
Waarom?
Omdat ik ook niet vies ben van het een en ander uitproberen.
En het was makkelijk om coke via hem te regelen.
Ik kwam thuis en het lag er. Ik hoefde niets te halen.
Dat is het enige dat jij hebt gedaan, samen met hem gebruiken?
Dat is niet helemaal waar. Ook voordat Mike naar Monaco kwam, gebruikte ik al met mijn vrienden, de mensen uit het uitgaansleven en de jachtclub. Ik was enigszins verslaafd. Ik wilde wel altijd wat op voorraad hebben, dus ik had altijd vijf gram liggen. Mike verkocht het in kleinere doses van 0,76 gram voor 100 euro maar dat vond ik niet heel chill, dus ik zei hem dat ik gewoon een volle gram wilde voor dezelfde prijs. Dat vonden mijn vrienden ook wel fijn: zij kwamen liever naar mij toe en betaalden mij gewoon wat ik aan Mike voor een hele gram moest betalen.
Dat ging zo door tot ik Mike uit mijn appartement zette. Hij rookte namelijk zijn eigen product – dat is iets dat ik nooit heb gedaan, ik snoof het altijd. Van dat roken werd hij wat agressief. Ik had gezegd dat ik niet meer wilde dat hij dat deed in mijn huis, want dat gaat stinken naar plastic. Toen ik een keer weer een pijp met een paar stukjes erin vond en weggooide kreeg hij een driftbui en zette ik hem eruit.
Maar daarna haalde je nog regelmatig drugs bij hem. Waarom?
Ik kon het ergens anders ook wel halen, maar dan betaal je net zoveel en het effect is minder. De cocaïne uit Zuid-Frankrijk is belabberd.
Zijn coke was beter?
Rechtstreeks uit de haven van Rotterdam.
Je mailde ook dat niemand van Interpol je had ingelicht dat je internationaal wordt gezocht. Hoe kwam je er dan achter?
Ik wist dat pas toen ik in Nederland op vakantie een krantenknipsel onder ogen kreeg van de Monaco Matin dat ik werd gezocht. Ik stond er met naam en toenaam in als de partner van gangleider Mike […]. Toen nam ik meteen een advocaat in Monaco, omdat ik meer wilde weten.
Er zijn meer dan zestig mensen opgepakt en Mike heeft bij jou gewoond. Dacht je niet eerder dat ze ook wel eens naar jou op zoek konden zijn?
Toen ik hoorde over de arrestaties zat ik midden op de Atlantische Oceaan, onderweg naar de Cariben. Ik had niet zoiets van: laat ik even bellen. Ik was ook meer bezig met mijn werk op de boot, maar vroeg me wel af of ze mijn verhaal niet wilden weten. Pas toen ik terugkwam in mijn appartement in Zuid-Frankrijk en de boel overhoop was gehaald, ging ik bij mezelf wel vragen stellen.
Wat was er gebeurd?
Mijn meubels stonden nog net overeind, de bankkussens en elk stukje papier uit de kasten lag over de vloer. Elk doosje, hoe klein ook, was geopend. Ze waren echt op zoek geweest.
Waarnaar?
Dat weet ik niet.
Naar bewijs?
Ja, of ik wel of niet schuldig ben.
Maar waar zoeken ze dan precies bewijs voor?
Voor mijn aandeel in het distribueren, importeren en opslaan van cocaïne. Maar als ik naar de bushalte liep dan ging ik al van Frankrijk naar Monaco. Dat viel dan al onder distributie.
In het rechtbankverslag staat dat 5 van de 62 verdachten hebben aangegeven dat ze coke bij jou hebben gehaald. Klopt dat?
Ja, dat klopt. Maar ik haalde bij Mike en ik had dus gewoon mijn eigen spul. Dat was van mij. Voor persoonlijk gebruik. De openbaar aanklager wil me afschilderen als de grootste, zwaarste persoon in de zaak. En de media hebben dat overgenomen.
Wat klopt er niet aan wat er allemaal over je geschreven is?
Dat ze bij de inval in mijn huis een kluis hebben gevonden, een computer, een telefoon en een adresboek. Dat klopt wel, maar op mijn laptop staat helemaal niets. In het boekje staan de persoonlijke adressen van de buren van mijn ouders en mijn grootouders. Ook zou er een telefoon zijn gevonden met contacten, maar ik heb nog nooit een andere telefoon gebruikt dan mijn iPhone, en die heb ik nog steeds hier. Zo komt het over alsof ik er één groot netwerk runde. Terwijl ik alleen in het appartement sliep en er in het weekend weleens op de computer speelde. De hoeveelheid drugs waarom het ging… in Nederland zou je ervoor op je vingers getikt worden, maar in Monaco krijg je er twee jaar voor. Het Monegaskische rechtssysteem wil hier een voorbeeldzitting van maken en aan andere mensen laten zien dat ze er wel degelijk achteraan zitten.
Heb je Mike nog gezien?
Nee hoor.
Wat nu?
Ik wil zo snel mogelijk een datum van een zitting waar ik naartoe kan leven. Ik wil duidelijkheid, zodat ik verder kan gaan met mijn leven.
En tot die tijd?
Ik verdien hier in Noord-Italië links en rechts wat zwart bij op jachten. Ik krijg een contract maar ik word betaald vanuit de Kaaimaneilanden. De hele jachtindustrie is sowieso gebaseerd op zwart geld.